وقتی کســی که دوستــش داری،
کسی که در زندگــی‌ات نقشـی داشته،
می‌رود،
مـی‌میرد و دیگر نیــست،
همه چیز دگرگـون می‌شود.
چه بخــواهی و چـه نخــواهی.
آن چـه به جا می‌ماند،
کتـاب‌ها هستند و نـامه‌ها و عکـس‌ها.
یـادها و اندوهـی چاره نـاپذیر و گـاهی هم در گوشـه‌ای،
خیـابانی،
کسی را اشتبــاهی به جای”او“می‌گیری
و به دنبـالش مـی دوی...
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.